Een stad naar m'n Hat Yai (te flauw?)

Maandag 28 maart ben ik aangekomen in Hat Yai. Na een vermoeiende rit heb ik snel ergens wat gegeten en verder die dag niet veel meer gedaan, maar toen ik de dag daarna de stad, vooral lopend, ben gaan verkennen was ik meteen verkocht. Het is maar een klein stadje, dus alles is makkelijk te bewandelen. Ook al snappen de taxi's, bussen en tuk tuk's dat niet helemaal. De hele tijd hoor ik toeters, 'hello where you go??', stoppen ze zelfs voor m'n neus en wanneer ik zeg dat ik lopend verder ga kijken ze me verbaasd aan, soms met een vrolijk 'ah walk, good exercise!'

Onderweg naar de bus richting een park wat meer buiten de stad werd ik trouwens haltgehouden door de zoon van de eigenaar van mijn hostel. Althans dat zei hij, ik weet nog steeds niet of het waar was. Hij bracht me naar de busstop op zijn scooter (als het een auto was had ik het niet gedaan) en onderweg zei hij dat ik hem altijd kon bellen als ik ergens heen wilde gaan en hij wilde zelfs samen gaan eten. Ik heb hem maar vriendelijken beetje afgehouden en gezegd dat ik erover na zou denken.

Een reden dat ik dit zo'n fijne stad vind is dat er maar heel weinig toeristen zijn, westerse toeristen tenminste. Er zijn best wat Maleisische toeristen die hier een paar dagen naar Thailand gaan omdat het zo dicht bij de grens is. Maar je hebt bijna het idee dat je de enige toerist bent. Het is gewoon een normale stad, heerlijk. :) Totaal anders dan Ao Nang, een plek die ontstaan is door de toeristen. Hat Yai is vooral gegroeid door het treinstation wat hier zo'n honderd jaar geleden is gebouwd, en is de enige stad in Thailand die groter is dan de provinciehoofdstad.

Super veel is er niet te doen in Hat Yai, maar genoeg om me hier ondertussen al een week te vermaken. Het hostel is heel erg knus en zit nooit vol, omdat de meeste mensen hier maar een dagje of hooguit drie dagen zijn. Maar omdat er telkens maar zo weinig mensen zijn, gemiddeld zo'n zeven gasten, leer je elkaar wel kennen en dat geeft een hele fijne huiselijke sfeer. Ook al praat je niet met iedereen, je zegt elkaar wel elke keer gedag, good morning en good night. En staan twee heerlijke sofa's beneden waarheid lekker op kan hangen. De eigenaar is heel jong en drinkt 's avonds graag een biertje mee en er staat bijna altijd muziek op. Super hostel!! Oja en het heeft een klein dakterrasje waar het heerlijk is om aan het eind van de middag je zitten.

Oké foto's! 

Een wandelingetje naar de top van een heuvelbergje in het Municipal Park van Hat Yai

Hindoeïsme, ...

... Thais boeddhisme (ik schrok me dood toen ik hier binnen kwam, pas na een tijdje zag ik dat dit geen echte monniken waren maar heelden van monniken) ...

... en Chinees boeddhisme bij elkaar in één park! (5 bath en het aapje aanraken voor een goed, gelukkig jaar. Moest van de Chinese toeristen, hahah. Ik heb veel van de cultuur geleerd, erg aardige mensen!)

Nog maar een klein stukje van een gigantisch prachtige waterval!

Het uitzicht bovenaan de waterval (niet goed vast te leggen op een foto...)

Bij het hostel kan je ook een fiets of een scooter huren.

Gratis ontbijt, koffie/thee, koelkast. Goed geregeld hier!

Verder heb ik nog allemaal marktjes bezocht, de McDonalds en de KFC (voor het eerst in m'n leven!) -omdat iemand anders daar heel graag naartoe wilde, en wie ben ik dan om daar nee op te zeggen?-, ik ben twee keer naar de bioscoop geweest (heerlijk koel!) en verder heb ik heel veel naast een ventilator gezeten omdat het gewoonweg veeeeeeeel te warm was om wat anders dan dat te doen.

Ik heb trouwens nog wat geleerd over de vrede van Utrecht en Napoleon, van een Fransman die samen met zijn Thais vrouw een restaurantje in Hat Yai heeft. You learn something new every day! Misschien had ik dit moeten weten, maar ik weet het nu! Misschien was het niet Napoleon, de precieze details moet ik nog maar eens opzoeken.

Ook heb ik super toevallig net twee mensen in het hostel, zonder dat ze het van elkaar wisten en zonder dat ik het onderwerp inbracht, gesprekken gehad over de vrije wil, de geest (the mind) en de oneindigheid van het heelal. Erg interessant om ideeën van andere mensen hierover te horen, maar ook soort van frustreren en gekmakend als je er te lang en te diep op ingaat. Dus dat...

Morgen, maandag 4 april, ga ik beginnen aan een ander vrijwilligersproject hier in de buurt. Ik ga daar helpen met het behouden van een tuintje, de eerste week, en de tweede week slapen we met z'n allen in een tempel en helpen we bij een festival voor het Thaise nieuwjaar!

P.S. Ik heb een paar weken overgeslagen, daar zal ik later nog wat over schrijven! Ik had nu meer zin on te schrijven wat ik op dit moment beleef.

Rust, reinheid en regelmaat.

Woensdag 24 februari ben ik aangekomen in Paksong, een klein dorpje midden in de jungle. De eerste vijf dagen is het bewolkt en regent het veel, maar de dagen daarna kwam de zo'n voorzichtig steeds meer tevoorschijn. Mijn plan was om hier vier weken te blijven, maar toen ik hier een paar dagen was wist ik al dat dat niet ging gebeuren. Iedereen blijft hier hooguit een week, vaak om hun reis rustig af te sluit of even wat anders dan de drukte van een grote stad. Maar dit is, voor mij, niet de plek om 1/3 van mijn reis te spenderen. Het is hier prachtig, maar je hebt alles snel gezien. En ook het vrijwilligerswerk stelt niet zoveel voor. Ze noemen het hier dan wel voluntourism, maar ik had er gewoon wat meer van verwacht. Het loopt hier misschien gewoon iets teveel op rolletjes. 

Het werken in de tuin is prima, maar ze hebben je niet per se nodig en dat werkt niet zo goed bij mij. ;p Afgelopen vrijdag heb ik geholpen bij het schooltje dat op het terrein staat en dat vond ik erg leuk! We hebben samen kaarten gemaakt, die ook verkocht worden door de stichting en al het geld gaat weer terug naar de kinderen.

Verder is het hier best gezellig en worden er regelmatig wijntjes gedronken en spelletjes gespeeld in de avond. En het eten is verrukkelijk!! We hebben altijd een ontbijt-, lunch- en avondbuffet, waarbij we zoveel mogen pakken als we willen. Altijd rijst, veel fruit en groenten, tofu en ei (omdat veel mensen die hier komen vegetariër of veganist zijn, het is een ecologisch yoga resort).

In de ochtend ga ik vaak naar de rivier om even in het water te springen en daarna lekker op te drogen in de zon en 's middags zit ik vaak ergens in de schaduw omdat ik anders levend verbrand... Of ik ga naar de winkeltjes hier in de buurt, naar de markt (waar ze heerlijk ijs hebben!) als die er is of gewoon even een tukkie doen. Uitgerust ben ik zeker als ik hier weer vertrek!

Ik ben hier nu een week en ik blijf hier waarschijnlijk nog een paar dagen en vertrek dan richting een van de eilanden aan de westkust. Over Ko Phayam heb ik veel goede verhalen gehoord en op Ko Surin kan je blijkbaar heel goed snorkelen, dus daar ga ik binnenkort naartoe!

Heel veel wilde dieren heb ik trouwens nog niet gezien. Overal hebben ze honden, ook hier op het terrein rennen altijd een stuk of vijf honden vrolijk in het rond. En soms zie je apen langs de weg, die gebruiken ze hier om de kokosnoten te plukken.

Wel wild zijn de gekko's, en ander soort hagedissen, kikkers en veel te veel muggen... Ik heb een slang weg zien schieten toen ik met twee meisjes op 'expeditie' ging in de jungle, wat daadwerkelijk gewoon een fruitplantage was, maar toch. Oja en ik heb een krab gezien. Maar toen ik dat zei lachten ze me hier allemaal uit en vroegen ze of het geen schorpioen was, 'met zo'n stekel weet je wel?' Maar ik weet toch zeker wel hoe een krab eruit ziet! Later zei iemand dat het waarschijnlijk een ontsnapte krab was die ergens van een auto gesprongen was om aan de pan te ontkomen. We hadden allemaal meteen een heel Disney scenario in ons hoofd, vergelijkbaar met Finding Nemo.

Gisteravond zaten we nog met een groep in het restaurant en de mooiste, gekste, meest verbazingwekkende verhalen vlogen me om de oren. Ik ben meestal veruit de jongste en begin nu pas aan het 'echte leven'. Het geeft me een goed gevoel om te weten wat voor moois me allemaal nog te wachten staat.

Dus.. Nu nog even genieten hier en dan over een paar dagen door. Op naar nieuw avontuur en nieuwe verhalen!

Oh als iemand nog van plan was om een kaartje te sturen of iets dergelijks, dat is dus nu niet zo handig meer. :p Als er al kaartjes onderweg zijn kom ik ze misschien nog wel een keer ophalen hier over een paar weken.

De eerste week in Thailand!

Eindelijk, na een lange vlucht met weinig slaap, aangekomen in Bangkok. Vanaf het vliegveld maar een taxi genomen en waarschijnlijk wat teveel betaald, maar binnen een uurtje was ik in m'n guest house. Het slapen zo lang mogelijk geprobeerd uit te stellen, en vanaf 19u heerlijk de klok rondgeslapen. Het avontuur kan beginnen!

Dag 1, Bangok (19/2)

Fijn geslapen in m'n bunkbedje, op een dun matrasje maar het lag heerlijk! Gelukkig heeft iemand de AC nog aan de praat gekregen vannacht, want gisteren werkte alleen de kleine ventilator aan het plafond en die bracht niet zoveel koude lucht in de kamer. Als ik nu de kamer in en uit stap is er een wereld van verschil. Heerlijk om de kamer binnen te komen na een stuk gelopen te hebben en lekker warm om de kamer uit te komen na even op m'n bed gezeten te hebben. Vanochtend heb ik genoten van de douche hier, al snapte ik eerst niet hoe hij werkte, totdat ik een klein knopje vond ergens boven aan buis aan de muur. De douches, en ook de wc, zijn heel luxe. Er zijn er van beide maar twee, maar ik heb (tot nu toe) nauwelijks hoeven wachten om er gebruik van te maken. Ook in het 'restaurant' is het rustig, maar niet uitgestorven.

Vandaag ben ik, na een traditioneel Thais ontbijt, samen met twee jongens die op dezelfde kamer slapen met de taxi boot naar de laatste stop gegaan (een van hen ging er eerder af om naar de Lying Buda te gaan) en weer terug. Overweldigend hoeveel grote en kleine bootjes er door elkaar varen!

    Een stuk of 8 taxi boten naast elkaar!

Dingen in de rivier:

- Kokosnoten

- Blokken hout/plastic/etc.

- Één badderende man

- Leguanen

- Heel veel vissen, die (nog levend) in alle marktjes rond de rivier te bewonderen zijn

- Drie vracht'wagons' getrokken door een klein bootje van nog niet eens de halve lengte van één 'wagon', met touwen aan elkaar verbonden

Op de terugweg van de pier naar ons guesthouse hebben we nog even onze eerste tempel meegepikt (de jongen was ook gisteren aangekomen) en toevallig was het vandaag gratis. Tenminste, dat is wat we hoorden van een andere toerist.

De rest van de dag heb ik rustig aangedaan, omdat de jetlag er toch wel inknalde. Even een half uurtje geslapen in de middag, wat gelezen, gepraat met mijn kamergenootjes, en heerlijk avondgegeten.

Soms kan ik nog niet helemaal geloven dat ik echt in Thailand ben, en dat ik als ik m'n ogen sluit en weer open gewoon weer thuis ben. Maar ik ben er toch echt!

Oja, en ik zag een hagedis toen ik m'n tanden ging poetsen! Een heel schattig kleintje. Maar dat is nog niks vergeleken met de beesten die ik op foto's van iemand hier heb gezien, ik ben benieuwd..!

Dag 2, Bangkok

De ochtend begonnen met fruit en yoghurt, en daarna vertrokken naar Wat Pho, de tempel met de (immense!) liggende goude Buddha. Een enorm complex met allemaal kleinere tempeltjes en huisje en natuurlijk dé Buddha, die wel drie keer groter was dan ik had verwacht. Alle beelden en de tempels zijn trouwens groter en in een grotere hoeveelheid dan ik dacht. Het is niet gek als er in een tempel 20 buddhabeelden op elkaar gepropt staan, compleet met knielende olifanten. Het was bloedje heet en niet overal was schaduw, maar gelukkig kreeg je een flesje water bij je tickets en kon je op meerdere plekken bekertjes water uit een grote 'ton' halen. Natuurlijk had ik zelf ook nog een grote fles water bij, maar wat extra water kan nooit kwaad!

Eenmaal weer terug in het guesthouse komt het toch wel hard binnen dat ik nu 'alleen' (voor hoe verre is het alleen met al die andere backpackers?) in Thailand zit. Gisteren was overweldigend met alle nieuwe dingen, maar nu begint alles langzaam in te dalen en voel ik toch wat kriebels in m'n buik. De vermoeidheid van de jetlag speelt daar ook wel wat mee, al vind ik het alles meevallen. Het lukt erg goed om te slapen en vroeg op te staan!

Dag 3, Bangkok

Van vroeg opstaan is het vandaag niet gekomen. Toen m'n wekker ging om 7 uur heb ik me lekker weer omgedraaid om daarna om 9:45 wakker te schrikken. Ach dan maar een rustige ochtend en het eind van de middag op stap.

Tijdens m'n ontbijt roept iemand de hele tijd door een telefoon. 'Richard, I need stability! Richard, I need stability!' Geen idee of hij het over werk heeft of over zijn leven. Even later wordt het donker en maakt ik mijn eerste Thaise regenbui mee! Misschien toch maar goed dat ik deze ochtend rustig aan doe.

Dag 4, Bangkok (vertrek naar Ranong)

Pff dat was me het dagje wel. Eerst op aanraden van een man die hier al jaren komt samen met iemand uit mijn dorm naar een Thaise massage gegaan. 

     Naast de massageplek

Na de massage heb ik nog even in het restaurant van het guesthouse gezeten, ik had me 's ochtends namelijk al uitgecheckt en ik kon m'n tas achterlaten in de tassenkamer. Ik heb lekker nog wat gegeten, een fles water en wat haarspul gekocht en toen was het tijd om dit mooie plekje te verlaten.

En dan het avontuur, ik ging voor het eerst iets alleen doen (hiervoor was ik altijd samen met iemand ergens naartoe gegaan) en natuurlijk moet het dan fout gaan. Oké. Ik zat eerst al te denken of ik de taxi of een tuk tuk zou nemen naar het busstation, maar nadat een tuk tuk bestuurder me 300 bath vroeg ben ik maar meteen doorgelopen naar de bushalte. Ik had namelijk van iemand gehoord dat bus 3 naar het busstation ging. Bij de bushalte heb ik nog een hele tijd staan wachten en aan de overkant een 3 voorbij zien gaan, maar uiteindelijk kwam daar bus 3 aan mijn kant, en ja, hij ging naar het busstation. In de bus nog een leuk gesprek gehad met een Duitse expat en toen hij de naam van het busstation noemde vond ik het al raar dat het in de verste verte niet leek op hoe ik dacht dat het busstation zou heten, namelijk Sai tai mai. Bij het busstation aangekomen zag ik overal Northern Busstation staan, dus ik dacht Southern Busstation (waar ik moest zijn) zal wel aan de andere kan zijn. Maar nee, eenmaal aangekomen bij de informatiebalie kreeg ik te horen dat mijn busstation 30km van dit busstation vandaan was... Ik kreeg het advies om met een mini van daar naartoe te gaan, en ik heb nog geprobeerd met wat locals die mini van te vinden, maar ze spreken het nauwelijks Engels dus dat was tevergeefs. Toen maar weer een hoop trappen op en af gegaan om aan de andere kant van het busstation een taxi te nemen. Ondertussen was het 19:50 en moest ik eigenlijk om 20:30 bij de bus staan, die zou vertrekken om 21u, maar de taxi rit zou nog 45min duren. Gelukkig viel dat mee en kwam ik iets voor half negen aan bij Sai tai mai. Snel naar boven gelopen (rennen gaan moeilijk met een backpack op je rug en een eastpak op je buik) en eerst nog een paar rondjes gelopen voordat ik de informatiebalie  gevonden had en ik naar balie 46 gewezen werd, waar ik m'n busticket kon ophalen met m'n reserveringsnummer. Dat ging allemaal soepel, en ik dacht dat ze zei dat ik daar bij het loket moest wachten totdat het nummer omgeroepen werd (stom). Tien minuten later toch maar naar beneden gelopen en daar stond mijn busje! Ik had al allemaal scenario's in m'n hoofd over slapen op het busstation of weer een taxi moeten nemen terug naar het centrum. Maar dat was gelukkig niet nodig, en nu rij ik lekker richting Ranong!!!

Bye bye Bangkok, I will be back in a few weeks!

Even later zit ik tussen allemaal slapende, af en toe snurkende Thai een Disney afspeellijst te luisteren en af en toe kijk ik door het raam naar de prachtige (volle?) maan. Ik ben best tevreden. :)

Dag 5, Ranong

's Ochtends vroeg aangekomen in Kiwi Orchid Guesthouse. Normaal maken ze de kamers pas klaar om 8u, maar toen de eigenares mijn moeie oogjes zag is ze meteen gaan schoonmaken. Lekker nog wat uurtjes geslapen, en verder een beetje gelezen en een heerlijke fruit shake en een rijstsoepje genomen.

Dag 6, eerste dag in Paksong

Dan het laatste ritje van Ranong naar Paksong, en natuurlijk kon dit ook niet voor 100% vlekkeloos gaan. Ik zit lekker in de bus over hobbels en door bochten, en gelukkig staat de AC aan. Maar op een gegeven moment hoor ik wel er veel wind. Ik kijk opzij en zie dat ik naar de nooduitgang zit, dat die open is voor een stukje en dat het gordijn naar buiten wappert. Waarschijnlijk was m'n backpack er te hard tegenaan gekomen en is hij daardoor open gegaan. Heel handig... Gelukkig heb ik met wat hulp van degene achter me het deurtje vast kunnen binden met een ander gordijn. De rest van de busrit heb ik m'n tas goed vastgehouden...

En toen kwam ik eindelijk aan bij het project! Ik kreeg een snelle rondleiding, maar omdat er de volgende dag nog iemand zou komen werd de wat uitvoerderige rondleiding even uitgesteld. Ik heb wat mensen ontmoet, maar omdat er die dag net zes mensen weg waren gegaan was het heel rustig. Op mijn project was er alleen een Japanse jongen. En op een ander project (op hetzelfde terrein, maar totaal los van mijn project) waren mensen uit Duitsland, Amerika en Jordanië. De mensen van het andere project (DinDang) moesten alleen meteen beginnen met werken, ze maken hier huisjes van klei. Dus de rest van de dag heb ik een beetje rondgelopen, pootje gebaat in de rivier, gelezen in het restaurant en in een hangmat bij de rivier.

     Het is een beetje bewolk deze dagen, maar zo is het uitzicht op de 'playground' vanuit het restaurant toch een beetje te zien. Hier meteen achter loopt een klein riviertje.

     Klein riviertje!

     Het restaurant van twee kanten.

's Avonds na het eten hebben we gezellig nog even gezeten in het restaurant en leuke gesprekken gehad. En daarna heerlijk gaan slapen op een heel dik matras. :)

Oja, voor de mensen die wilden weten waar ik zit. Dit is het adres:

TCDF 

PO BOX 7,

Phato Post office

Phato, Chumpon province

86180 Thailand

TCDF staat voor Thai Children Development Foundation

Ik ga naar Thailand!!

Over twee weken is het zover: ik ga voor drie maanden naar Thailand!! Bijna alles is geregeld, de laatste vaccinatie moet gehaald worden, de paklijst nagegaan, ik moet nog wat dingen kopen, m'n tas inpakken, maar dan is het echt zover. Naast de gebruikelijke sociale media ga ik op deze blog mijn reis bijhouden.